Հին Դիլիջանում աղջկան ամուսնացնելիս, ունևոր ընտանիքներում ընդունված սովորույթ (ադաթ) է եղել, որ օժիտի (բաժինք) հետ, պարտադիր պետք է կարի մեքենա լիներ, կոմոդ, սնդուկ, «հաշիեն» էլ վրաները գցած:
1914 թ. Կոմիտաս. Կ. Պոլիս
«Հոտն անհովիվ, մոլոր ու շփոթ... Անմիտ որսորդներ բոլորած` միամիտ ձկներ ցանցած։
...Ավերած, սարսափ ու սանձարձակ կեղեքում մեկ կողմեն, անտարբերություն, օտարամոլություն եւ ցեխոտ սրտեր մյուս կողմեն։
Վիրավոր, արնաքամ ընկերս խնդրեց, որ զանգեմ իր սիրած աղջկան։
Ասացի՝ անհնար է, էստեղ կապ չկա։
Խնդրեց, որ իրեն քարշ տալով տանեմ թմբի վրա, այդտեղ մեկ գիծ կապ էր բերում։
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...